TESTİNİN İÇİNDE NE VARSA DIŞARI O SIZAR.

“Bir gün, bir köyden diğerine doğru yola koyulan bir gezgin yol kenarında toprağa işleyen bir bilgeye rastlar. Bilge, “İyi günler”diyerek yolcuya gülümser. Yolcu başını sallayarak karşılık verir. Sonra da “Size bir şey sorabilir miyim?” diyerek sözüne devam eder. “Tabii” diye yanıtlar bilge. “Ben dağdaki köyden, vadideki köye gidiyorum vadideki yaşamdan bana biraz söz edebilir misiniz?”. Bilge “Söyleyin bana dağdaki yaşamınız nasıldı?” der. Yolcu “Berbattı! Doğrusunu söylemek gerekirse oradan uzaklaştığıma memnunum. Gördüğüm en soğuk insanlar. Tüm çabalarıma karşın beni aralarına almadılar. Yalnız kendi işleriyle ilgilenir, yabancılardan pek hoşlanmazlar. Evet, anlatın banavadide yaşam nasıl?”.            Bilge, “Üzgünüm ama sanırım vadideki deneyiminiz de pek farklı olmayacak.” deyince yolcu boynu bükük yoluna devam eder.

Birkaç ay sonra aynı yoldan başka bir yolcu geçer. Yol kenarında çalışan bilgeyi görünce durup, “İyi günler kolay gelsin” diye seslenir. Bilge de “İyi günler” diyerek yolcuya gülümser. “Yolculuk nereye?” diye sorar. “Dağdaki köyden gelip, vadideki köye gidiyorum. Orada yaşam nasıl biliyor musunuz?”. Bilge, “Biliyorum ama önce bana dağdaki yaşamınızdan söz edin” der. Yolcu “Olağanüstü. Daha uzun kalabilmeyi isterdim ama yoluma devam etmeliyim. Köy halkıyla bir aile gibiydik. Yaşlılar öğüt verirdi. Çocuklar benimle gülüp oynardı. Herkes cömert ve nazikti. Ayrıldığım için üzgünüm. Onları hep yüreğimde saklayacağım. Peki, vadide yaşam nasıl?”. “Aynı dağdaki gibi”yanıtını verir bilge. Yolcu teşekkür edip yoluna devam ederken arkasından bakıp gülümser.”

Bizler yaşadığımız dünyayı beş duyumuzla yani görme, duyma, dokunma, tat ve koku alma duygularımızla algılar, bilgi dağarcığımızı da bu kanallardan alıp, kendimize göre yorumladığımız kayıtlarla oluştururuz.

Düşünme ve yorumlama biçimimiz, deneyimlerimizi nasıl yorumladığımızı açıklar. Farklı farklı düşünme biçimleri vardır.Mesela “KAHVE” sözcüğü size neyi anımsatıyor? Ağır bir yemek ardından içilen koyu kahve renkli sıcak bir sıvıyı mı? Kahve fincanlarını mı? Huzur veren bir keyif aracını mı? Uykusuzluğu mu? 40 yıllık dostluklarınızı mı? Kahve falını mı? Aklınızdan geçenler tamamen size özgü düşünme biçiminizi yansıtır. Bu düşünme biçimlerini çeşitli şekillerde sınıflandırmak mümkündür tabii...

Edindiğimiz her deneyim, belleğimiz de bir anı olarak yer alır. Bu deneyimleri değerlendirirken aynı zamanda onu hafızamızda ne şekilde kayıt altına alacağımızı da belirleriz. İşte bu belirleme aslında “Testimizin” içinin sükûnetini ve huzurunu belirlemekle kalmaz vücudumuzun yaydığı enerjinin kalitesini de belirler.

Farkında olmasak da deneyimlerimizi değerlendirirken, düşünme biçimimizi yeniden programlamak hayatta karşı karşıya olduğumuz fiziksel, duygusal, zihinsel birçok sorunun çözümlenmesinde oldukça etkili olacaktır.

Bir çoğumuz anılarımızı hüzün, can sıkıntısı, öfke ya da benzeri olumsuz duygular uyandıracak biçimde depolamak da ustayız. Huzur, mutluluk, barış ve sevgi duyguları yerine neden olumsuz duyguları kayıt altına alalım ki? Neden geleceğe dönük, henüz yaşanmamış bir olay için rahatlık ve güven yerine, endişe ve sıkıntı yaşamak zorunda kalalım ki?

Biraz olsun endişe duymak, kendimizi yönlendirmek için gerekli olabilir belki… Fakat içinde bulunduğumuz durumun asıl rengini belirleyen bizim bakış açımızla yaptığımız tercih olduğuna uyanmamız gerekmektedir.

Bu tercihlerimizi belirleyen birçok faktör olduğu doğrudur. “Böyledir” diyerek etiketlediğimiz her kararımızın, neden “Böyle” olduğunu dikkatle değerlendirmeye başlayalım bakalım, “Testinin” dışına sızanlar da ne gibi değişimler olmaya başlayacak?

Birlikte hep daha iyiye, esen kalın sevgili dostlar.

Şevval İlkay Şamlı