DEVA PARTİSİ YAZİKONAK BELDE BAŞKANI FARUK MUCAN:” EVET DEPREM BÖLGESİNDE DEVLETİMİZ ORADAYDI, AMA HÜKÜMET YOKTU’’

6 Şubat’ta meydana gelen büyük deprem felaketinde Malatya Erkenek’te yaşayan kız kardeşini ve eniştesini kaybeden Faruk Mucan, depremin olduğu ilk saatten itibaren Kız kardeşini ve eniştesini kurtarabilmek ümidi ile Ermenek’e gitmişti. Tüm çabalara rağmen, kardeşi ve eniştesini kurtaramadıklarını ifade eden Faruk Mucan, o günlerde yaşadıklarını HARPUTTİMES Haber’e anlattı.

Yaşadığı acıya rağmen, cenazelere bütün olarak ulaşıp, defnedebildikleri düşüncesiyle avunmak zorunda kaldıklarını ifade eden Mucan, ilk günden itibaren gerekli alet ve teçhizat olsa idi birçok insanın canlı kurtarılabileceğini söyledi.

ERKENEK’E GİTTİĞİMİZDE 5-6 ASKER VARDI, DİĞERLERİ AİLESİ MALATYA’DA OLDUĞU İÇİN GİTMİŞLERDİ

Mucan, depremin olduğu il saatlerden itibaren yaşadıklarını şöyle anlattı:

‘’6 Şubat’ta meydana gelen depremin ilk gününde sabah saat 5 gibi, kız kardeşime ulaşamayınca 05.30’da Elazığ’dan çıkıp, Malatya- Doğanşehir İlçesi, Erkenek Beldesi’ne doğru yola çıktık. 08.30’da beldeye vardığımızda tamamen bütün beldenin yerle bir olduğunu gördük. Oraya ilk vardığımızda karakol binası da hasar almıştı. Askerlerin bir kısmı ailesi Malatya’da olduğu için bırakıp gitmişti. Orada 5-6 tane asker tek kalmıştı. Halktan da kimse yoktu. Sokakta gördüklerimize soruyorduk. ‘Erkenek’te Zelal Apartmanı ne durumda’? Diye. Orada insanlar, doğal olarak şok halinde, o binanın tamamen yıkıldığını, altında akrabaların olduğunu söyleyip, sadece bekliyorlardı.’’

Erkenek’e gittiklerinde, iletişim konusunda ciddi sıkıntı yaşadıklarını da dile getiren Faruk Mucan, iletişim kurmak için on kilometre gerideki Sürgü Beldesi’ne gitmek zorunda kaldığını ifade etti.Mucan sözlerine şöyle devam etti:

‘’Biz oraya vardığımızda, enkazın başına gittiğimizde yapacak hiçbir şey yoktu. Orada ilk gün, Malatya Büyükşehir Belediyesi’ne ait bir kepçe ve üç kişinin bir çalışma yaptığını gördük. Ondan sonra telefon çekmiyordu. Geri dönüp 10 kilometre gerideki Sürgü Beldesi’ne gelerek telefonla görüşüyorduk. Bir tek orada telefon çekiyordu. Depremin yıkıcı olan Erkenek’de telefonun çekmeyip, 10 kilometre geride depremin hasar vermediği bir yerde telefonun çekmesi de bize çok kuşku verici geldi. Orada paylaşım yaparak, ,milletten yardım isteyerek burada seslerin geldiğini söyledik. Mesela biz ilk gittiğimizde 5.30’da bir tane 5 yaşındaki çocuğun enkazdan çıkarıldığını bize söylediler.’’

‘’ELAZIĞ’DAN GELEN ASKERLER, KORUMA İÇİN GELDİKLERİNİ SÖYLEDİLER’’

‘’O bölgede biz gittiğimizde sesler geliyordu. Biz bekleyip Saat 10.30 gibi Elazığ Kovancılar’da Özel Hareket Taburu, 165 kişilik bir asker grubu geldi. Onlara söyledik. Burada bayağı sesler geliyor, buraya müdahale etmemiz lazım. Oradaki askerler de ‘biz geldik, ama koruma amaçlı geldik. Elimizde fazla malzeme yok. Kepçe, vinç gibi bir şey yok. Biz sırayla gireceğiz. İlk başta yol başındaki evlere gireceğiz.’ Dediler. Asker bayağı bir elle çıkartmaya çalıştı. Akşama kadar elle çalıştık. Ama bir şey yapamayınca, gece tekrar Elazığ’a döndük. Ondan sonra Elazığ’da ne yapabiliriz diye sağı solu arayarak vinç, kepçe ayarladık. Özellikle Yazıkonak Belediye Başkanımız Sayın Hatip Çadırcı ve kendi inşaat şirketindeki ortakları ile beraber, bize inşaat işinden anlayan 20 kişilik ekip ayarladılar.’’

‘’ENKAZDAN İLK OLARAK ÇIKARDIĞIMIZ AİLE DONMUŞTU’’

‘’ İkinci gün öğlen onlar geldikten sonra biz çalışmaya başladık. İlk gün gelmiş olsaydı biz 5. katta sesler duyduk. Biz gece saat üçe kadar çalıştık. Mazot bittikten sonra çalışmalarımızı durdurduk, üçüncü gün devam ettik. Enkazdan ilk çıkardığımız aileyi donarak çıkardık. Önce baba, ondan sonra 17 kişi cansız olarak çıkarıldı.’’

‘’EVET, DEVLETİMİZ ORADAYDI, AMA HÜKÜMET YOKTU’’

Depremin ilk gününden itibaren asker ve vatandaşlarla birlikte gönüllü kuruluşların enkaz alanında olduğunu ama Kızılay ve AFAD’dan kimsenin ilk iki gün orada olmadığını belirten Faruk Mucan, insanların devlet ve hükümet kavramlarını birbirine karıştırmaması gerektiğini söyledi. Mucan şunları söyledi:

‘’Şimdi milletin bilmediği bir konu var: Herkes diyor ki;’ Devletimiz oradaydı.’ Evet, doğru devlet ilk gün oradaydı, ama hükümet yoktu. Milletin bilmediği konu ise hükümetle devleti birbirinden ayırt edememesi. Devlet dediğimiz kim? Halk oradaydı. Asker geldi, ama makine yoktu. Hükümetten kastım. Hükümet nedir? Hükümetin kurumları. Belediye Başkanı kendi ekibi ile Kaymakamı olsun, Valilik olsun, AFAD olsun bunların hiçbiri yoktu. Ta ki 3.gün biz cenazemizi çıkarttıktan sonra bunlar gelmeye başladı. Ben 3. gün kendi cenazeme kendi imkânlarımla çıkartmama rağmen, ondan sonra 4. gün AFAD geldi bize. AFAD bizi arayıp ‘adres verin, biz gelelim’ dedi. Bunun gibi konular. Yardım konusuna gelince, ilk gün orada su bile bulamadık. Halk çok perişandı. 2. gün ben fark ettim. Buradan tekrar Yazıkonak Belediyesi’ne çok teşekkür ediyorum. Ekmek olsun, su olsun. Diğer gıdalardan akşama bize yetiştirdiler. Bingöllüler Dernek Başkanı Ali başkanıma çok teşekkür ediyorum. Gece saat 10.30’da bize birer adet dürüm ayran getirip, oradaki halka dağıttılar.

Bizim orada hükümetin geri kalmasının şeyi bizim Kızılay diye bir kuruluşumuz vardı bizim. Bütün afetlerde bir saatte oraya gelip, çadırından suyuna, aşına kadar her şeyi getirirdi. Ama biz 3 gün orada olmamıza rağmen, ne Kızılay’ın, ne AFAD’ın millete su, çadır herhangi bir şeyini göremedik. Oraya getiren genelde halk ve gönüllü kuruluşlardı.’’

LİYAKATSIZ, İŞİ BİLMEYEN KİŞİLER, TORPİL VE ADAMCILIKLA KURUMLARIN BAŞINA ÇÖKMÜŞ

‘’Asker bu konuda elini çok taşın altına koydu. İstenen gelen çadırları belediyenin getirdiği, askeriye çadır kurup milleti yerleştirip kendi kumanyasını halka dağıtan bir askeriye vardı. Milletimizden şunu istirham ediyorum: ‘’Hükümetle Devleti ayırsınlar. Devlet oradaydı, ama hükümet 2 gün 3 gün boyunca hiçbir yere giremedi. Bunun nedeni de liyakatsiz insanların, işi bilmeyen, ehil olmayan insanların torpille, adamcılıkla kurumların başına getirilip, bütün kurumlara çökmesinden dolayıdır. Hükümet ilk iki gün özellikle ilk iki günü sahada göremedik.’’