İktidar da Muhalefet te adını koymasalar da artık ülke Seçim sürecine girdi. İktidar zayıflayan oy oranlarını yükseltmek için bir çok çalışma içerisinde. Alevi açılımı adı altında alevileri kazanma çalışmaları, bir yandan Kürt oylarını kazanmak için bazı yeni görüşmeler içinde. En önemlisi de AK parti; Tarikatlarla ilişkileri hızlandırdı, küskünlerini, kurucularını geri kazanma çalışmaları başlattı.

Peki Millet ittifakı içerisinde bulunan güncel adıyla altılı masanın çalışmaları ve de bu ittifakların il ve ilçe teşkilatları ne yapıyor. Yani altılı masanın altılı sehpaları ne alemde. Altılı masa diye tabir edilen parti liderleri birinci turlarını tamamladılar. İlk başlarda bu ittifak büyük ilgi gördü, umut oldu. Fakat birinci turda öne çıkan halkın taleplerini karşılayacak somut bir sonuç ortaya koyamadı. Parlamenter sisteme geri dönme ve demokrasi söylemlerinin dışında  öne çıkan  bir şey yok.

Öncelikle halkın acil beklentileri olan; ekonomik sorunların çözümü, İşsizlik, terör, basın özgürlüğü, Adalet gibi  sorunların çözümü ve somut önerilerle halkın güvenini kazanacak yeterli bir güven ortamı oluşturulamadı. Öncelikle somut projelerle halkın güveni kazanılmalı ve bu projeler halka anlatılmalıdır. Aksi halde kuru söylemler çok fazla bir anlam ifade etmiyor.

Ayrıca bu çalışmaların sorumluluğu liderlere yüklenip teşkilatlar yan gelip yatmamalı. İllerde liderleri destekleyecek, yerel bazda bu ittifak çalışmaları ile ilgili gözle görünür bir çalışma görünmemekte. Her parti teşkilatı ayrı telden çalmaya  devam ederse başarı elde etmek mümkün değil. Millet ittifakı içindeki partiler öncelikle kendi partileri içinde ki küsküler sorununu ivedilikle çözmeli ve yerel bazda partiler arasındaki temaslar  başlatılmalıdır. Mecazi anlamda söylersek; Altılı masanın, altılı sehpaları olmazsa altılı masa eksik kalır ve ihtiyaçlara cevap vermez. Vatandaşın beklentisi; liderlerin bu çalışmalarını destekleyecek ortak projeler başlatmak ve yerel bazda birlikte hareket etmek ve bunu halka yansıtmaları gerek.

Millet ittifakı içindeki parti yönetimlerinin bir çıkmazı da; başka partilerden kendi partilerine katılan insanlara ön yargılı bakış ve davranışları. Başka partiden geldiler partiyi elimizden alacaklar ve ya  şu mezhepten, o partiden geldiler endişelerinden kurtulup tüm halkı kucaklamalılar. Aksi takdirde Marjinal parti olur, iktidarı göremezler.

Artık ülke; Demokrasiden, Hukuktan, Barış ve kardeşlikten yana olanlar, bu ülkenin bölünmez bütünlüğünden yana olanlar el birliği, Güç birliği yapmak zorundalar. Bu son virajda artık parti telaşı değil ülkenin geleceği, Milletin insanca yaşaması esas alınmalı. Eller ve gönüller birleşmeli.

Vatandaş yerel bazda da bu ittifakın varlığını hissetmek, görmek ve yaşamak istiyor. Yerel siyasilerin samimiyeti sonucu belirleyecektir. Birde partilerin basını ne kadar ve nasıl değerlendireceği önemli. Basın ; siyasilerin halkla temasında en önemli faktördür.  Siyasi partilerin sivil toplum örgütleri ile diyaloğu, iş birliği göz ardı edilmemeli. Sadece seçimden seçime ziyaret edilen sivil toplum örgütleri  artık siyasilerin samimiyetine inanmamaktadır. Güç birliği, iş birliği sürekli ve samimiyet içinde yapılmalı. Sivil toplum örgütlerine parti içerisinde değer verilmeli ve temsilci olma hakkı verilmeli.

Güçlü olan değil, Haklı olan kazansın diyelim.