PKK’nın politik olarak türdeşleştiremediği kitleleri onun yerine bazı siyasetçilerle, istihbaratın sufle verdiği bazı kalemler türdeşleştirmeye çalışıyor.
PKK’yı Kürtlerin temsilcisi gibi göstererek tüm Kürtleri PKK çizgisinde birleştirmeye çalışıyorlar.
Hiç farklı düşünenler yokmuş gibi, tek çıkış yolunun örgütün isteklerini yerine getirmek olduğunu telkin ediyorlar. Kürtler, şunu istiyor bunu istiyor diyerek örgütün ayrıştırıcı, taleplerini Kürtlük etiketi ile sunuyorlar. Kendi hain taleplerini de aynı örtü ile maskeliyorlar.
Böylece muhtemel tepki ve dirençleri yumuşatmış oluyorlar.
Oysa ülkenin her yerinde az veya çok belli oranda politik bir çeşitlilik var. Bu tutumla, bu farklılıkları yok sayarak PKK’nın yok edemediği farklı siyasetleri ademe/ yokluğa mahkûm etmiş oluyorlar.
Bu bilinçsiz, amaçsız bir tercih değil, iki hedefi var; Bölge halkına, sizin tek temsilciniz PKK ya beraber olur ya bu elden gidersiniz diyorlar, iktidara ise bölgede tek siyaset var, o siyasete göre çözüm yolu bulmaktan başka çareniz yok mesajı veriyorlar.
Gösterdikleri çözüm ise açık; bir Barzani, bir PKK devleti olsun, bu bağımsız devletler Türkiye ile eşit şartlarda bir konfederasyon kurup, belli konularda ortak hareket etsin, bu üç devlet arasında sınırlar kalksın, Türkiye Kürtleri ile Barzani ve YPG bölgelerindeki Kürtlerle kültürel entegrasyon sağlansın, bu süreç tamamlandıktan sonra herkes kendi yoluna gitsin.
Yani Erdoğan ve Bahçeli’ye gelin bu doğumu siz yaptırın diyorlar.
Milliyetçilerle muhafazakarları ikna etmeden böyle bir projenin uygulanma imkânı yok. Toplumu ikna etmek onlara düşüyor. Bahçeli milliyetçileri uyutmaya çalışıyor, Erdoğan ve AKP’ ise muhafazakarları efsunluyor.
Tarihin hiçbir döneminde Türk’ün Kürt’le bir meselesi olmadı, onu hep kendinden, kendini ondan bildi, bazı kendini bilmezler hariç bugün de öyledir. Ama tetikçi yazarlar eliyle öyle bir hava oluşturuluyor ki, sanki Türk’le Kürt birbirini boğazlıyor, ayrılmazlarsa kan gövdeyi götürecek…
Bu tür yazılar, bugüne kadar PKK’ya mesafeli durmuş kitleleri de duruşlarında şüpheye düşürüp, diğer tarafa itti.
Şimdi fırsat bu fırsattır diyerek Savaş tehdidini göstererek Türkiye’yi bir oldu bittiye getirmek istiyorlar. Aslında Kürtlere en büyük kötülüğü yapan da bunlar, kalemlerini kılıç gibi kullanarak toplumu birbirine bağlayan bağları kesiyorlar. Bir savaş halinde, Kürtlere güvenilemeyeceğini ima ederek savaş olmadan gereğini yapın, kendinizi kendi elinizle bölün diyorlar.
Bir ülke için en büyük tehlike, toplumu etnik kompartımanlara ayırarak tanımlamaktır.
Amaç, toplumu ikizleştirerek milletleşmenin önüne geçmektir. Kürtler Müslümandır. Etnik zehir zerk edilinceye kadar ilişkilerini daha çok bu kimliği belirliyordu.
Türkler de aynı hassasiyetle onları hep aynı milletin çocukları olarak gördü. Yılların tahribatına rağmen onarılmayacak yara, sağaltılmayacak hastalık yoktur. Terör bir kimlik inşa aracıydı. Bir kısım insanları kimlikleştirdi, demokrasi, adalet, ortak inanç da bir entegrasyon ve tedavi aracıdır. Doğru kullanılırsa aşındırmayacağı, törpülemeyeceği aşırılık yoktur. Yeter ki bu zorlu mücadeleye niyet ve sabrımız olsun. Öcalan’ın ağzıyla konuşan, PKK’ya tercümanlık yapanları aramızdan atarsak çözemeyeceğimiz sorun yoktur!
News
