Değerli vatandaşlar, parlamenter sistemden başkanlık sistemine geçiş referandumu dahil seçimlerin tamamının tek taraflı siyasi kazanımlar elde edilecek şekilde yapıldığı aşikardır. Başkanlık sistemi ile yargı, yasama ve yürütme bağımlı hale getirildi, kamu kurum ve kuruluşları liyakatten yoksun atamalar nedeniyle heba edildi, başta saray olmak üzere tüm kamu kuruluşlarında savurganlık had safhaya ulaştı, devletin denetim kademeleri ve planlama yapısı ortadan kaldırıldı, Cumhuriyet’in tüm değerleri yok pahasına satıldı, gelecek nesiller borçlandırıldı. Özetle sosyal, siyasal ve ekonomik çöküş ülkemiz geleceğini her alanda tehdit eder boyuta ulaştı.

Tüm bunlar adım adım AKP iktidarlarınca planlı bir şekilde uygulamaya alınmıştır. Sonuç da siyasi temsil meşruiyeti tartışmalı olan AKP iktidarına karşı başta CHP olmak üzere muhalefet partileri hep birlikte AKP değirmenine su taşımaktan başka bir şey yapmıyor, yapamıyor, yapmadı. Nasıl mı?;

• 16 Nisan Referandumunda yaşanan hukuksuzluklar, YSK’nin açık yasa maddesine rağmen yaklaşık 2.5 milyon mühürsüz oyların geçerli sayılmasıyla ilgili olarak aldığı yasadışı karar ve ardından yapılan iptal başvurularının reddedilmesi,
• Cumhurbaşkanının Anayasa 101 ve 116. Maddelerini ihlal ederek 3.kez aday olmasına YSK’nın olur vermesi ve yapılan itirazların reddedilmesi,
• Anayasal hakkı olmasına rağmen Hatay milletvekili seçilen Can Atalay’ın halen serbest bırakılmaması, yapılan itirazlara yargının olumsuz cevap vermesi,
• Yapılan tüm seçimlerin eşit şartlarda yapılmaması. Örneğin bakanlıktan istifa etmeden milletvekili adayı olarak bakanların seçime katılması, sayısı tam olarak bilinmeyen vatandaşlık alanların oy kullandırılması, araştırma kuruluşlarının çalışmalarına göre 2 milyon fazla seçmenin olduğu, doğu ve güneydoğu sandıklarına valilik ve kaymakamlık baskısıyla güvenlik ve jandarma kuvvetlerinin hakimiyeti vs.

Hususları yaşanırken; denetlenemeyen, hesap vermeyen ve sorgulanamayan bu yapı karşısında muhalefet partileri “sine-i millete” dönmek yerine kaybedileceği belli olan seçime de girerek bir anlamda AKP iktidarına meşruiyet kazandırmıştır.

Oysa, Başkanlık Sistemi içerisinde TBMM işlevini tamamen yitirmiştir. Muhalefetin TBMM‘den çekilerek halkla birlikte iktidar ve egemen güçlere karşı demokrasi hareketi başlatması ülkemiz geleceği açısından olumlu bir davranış olurdu. Bu durumu muhalefet partileri de kabul etmelerine rağmen halka dönmek yerine  Meclis’te kalmayı ve yaptıkları faaliyetlerin “tarihe not düşme” adına kayda geçmesini tercih ettiler. Oysa muhalefetin Tarihe not düşmek yerine tarih yazması gerekir. Ama nerede!

Anayasa’nın ilk dört maddesini değiştirmek isteyen, laikliği ortadan kaldırmaya hevesli, demokrasiyi amaç değil araç gören ve ortadan kaldırmak için fırsat kollayan AKP ve destekçi vekillerin yeni yasama döneminin başlamasıyla birlikte harekete geçecekleri aşikardır. Böyle bir durum ancak muhalefet vekillerinin “sine-i millete” dönmesi ile engellenebilir. Her şeye rağmen muhalefetin olmadığı TBMM’nde Anayasa değişikliği gerçekleşirse biliniz ki alınan kararlarının meşruiyeti içte ve dışta tartışılır olacaktır.

Bu tür önerilere Kılıçdaroğlu genellikle “Sakin olacağız, vatandaşla el ele olup Türkiye’yi bu ucube sistemden ve vatandaşı ezen bu kötü yönetimden kurtaracağız.” demektedir. Bugün bir konuşmasında da AKP iktidarının ahlaki ve siyasi meşruiyeti yok dedi. Öyleyse ne bekliyorsunuz çekilin Meclisten halkın bağrına sığının.

DOĞRU PARTİ olarak, AKP tarafından ekim ayında meclise getirileceği söylenen Anayasa değişiklik teklifinin tuzaklarla dolu olduğunu hatırlatırken beklentimiz, ihtimal ki ulus devlet ve üniter yapı ile Demokratik ve laik Cumhuriyet ve dahi Anayasamızın ilk dört maddesi tartışmaya açılacaktır. Buna fırsat vermemek adına muhalefetin geçmişte yapamadığı ancak bugün yapabileceği tek şey “sine-i millete” dönerek AKP ve destekçilerince yapılması planlanan oyunu bozmasıdır.  Unutmayın ki Atatürk, batan bir devleti “sine-i millete” dönerek yeniden vatan yapmıştır.

O GÜN BU GÜNDÜR…